پیشنهادهایی برای آموزش بخش ششم

پيشنهاداتی برای آموزش کودکان اوتیسم

 ترجمه کتاب Childern With Autism Suggestion For Teaching In The Inclusive Classroom

نوشته  Marilin Watson وهمکاران

«بخش ششم»

2-4- تحريکات

براي کار با دانش آموزان در کلاس، يکي از بزرگترين مشکلات معلمان اين  بود که بدانند  چه موقع و چگونه  دانش آموزان را تحريک کنند . خيلي  از  روشهاي اساسي که ما به کار مي بريم تا بفهميم دانش آموز چقدر در کار خود مشکل دارد ، در مورد دانش آموز اوتيسم کاربرد ندارد . شايد به دليل وجود مشکلي در کار دانش آموز ، نتوانيم علت  عدم پاسخگويي او را بدانيم ، در حالي که عکس العمل نشان ندادن مي تواند به مشکلات دانش آموز در تشخيص اندامش براي پاسخگويي و يا مشکلاتي که در زمينة انتقال توجه او از يک فعاليت به فعاليت ديگر دارد ، مربوط باشد . همچنين فقدان پاسخ دانش آموز ممکن است ما را به اشتباه بيندازد که او در فهم مشکل دارد و به سمت تحريکات نابجا را هنمايي کند در صورتيکه عدم عکس العمل دانش آموز می تواند به مشکل او در سازمان دهی بدنش يا تغيير ديد او مربوط باشد .

 بچه هاي اوتيسمي اغلب درمدت زمان طولاني پاسخ مي دهند . برا ي همين ، اغلب اوقات آنها را بيشتر از آنچه که ضروري است ، بايد تحريک کرد . اين امر باعث مي شود که وقتي  دانش آموز در حال تلاش براي پاسخگويي است ، گفتار و ژستهاي بيشتري داشته باشد . بيشتر وقتها ، بسياري از جوابها بار زيادي دارد و باعث مي شود کل جواب خراب شود و از دست برود . در اينجا در مورد چگونگي استفاده از تحريکات براي کودک ، يک سري پيشنهاد اساسي ارائه شده است .

 

مشکل کجاست؟

اولين تصميمي که  مي گيريم ، اين است که بفهميم  مشکل کودک از کجا  به وجود آمده است  ؟  ما  فکر مي کنيم که اگر کودک پاسخ نداد ، با انجام کارش مشکلي دارد ، اما براي اين بچه ها احتمالات  ديگري را هم بايد مورد بررسي قرار دهيم . اگر شما کودک را بهتر بشناسيد ، راحت تر هم مي توانيد حدس بزنيد که مشکل از کجا سرچشمه گرفته است . سعي کنيد ازخودتان اين سؤالات را بپرسيد .اين سؤالات  براي مشخص کردن نقطه مشکل ساز مفيد خواهند بود ؟

 

مشکلاتي در خصوص تمرکز آنها

(اين سؤالات شامل موارد قابل کپي در ضميمة سه ، صفحه 135، است)

آيا کودک متوجه وظيفه خود مي شود يا سرگرم چيز ديگري است؟

آيا اشيائي نزديک او وجود دارند که توجه او را جلب کنند؟

آياکودک مي  داند که به کدام قسمت از کار بايد نگاه کند يا توجه داشته باشد؟

آيا کودک در ذهنش روي آن قسمت از کار متمرکز مي شود که جواب را در آن بخش تکرار کند يا سؤالاتي شبيه به آن بپرسد ؟

آيا کودک به وسيلة يک سري تجربيات حسي که آنها را دردناک و فشارآور تشخيص داده ، آشفته مي شود؟

 

روشهايي براي تحريک بچه هايي که در تمرکز حواسشان مشکل دارند .

استفاده از نام او. نام او را صدا کنيد و به او نزديک شويد . اين کار باعث مي شود تا روي آنچه مي گوييد يا به او نشان مي دهيد متمرکز شود .

 

آشفتگيهاي حسي

  اگر به نظر مي رسد که کودک با صدا يا حسهاي ديگري آشفته مي شود ، سعي کنيد با بردن کودک به جاي ديگر ، يا به صورتي ديگر، اين اضطراب را از او دور کنيد و  اين آشفتگي اش را برطرف سازيد ! اگر کودک  به بافتهاي لباسش حساس است لباس او را کنترل کنيد . اگر آشفتگي مربوط به محيط است ، ضرور ي است که او را از اتاق خارج کنيد يا به جايي ديگر ببريد . به هر حال ، بايد دوباره تأکيد کنيم که ، بهتر است  راه حلي را در داخل کلاس پيدا کنيم تا اينکه بخواهيم اورا فوری از اتاق بيرون ببريم . البته ، در بعضي مواقع ، اين تنها راه ممکن است . اگر بفهميم که بعضي از بچه ها ترجيح مي دهند از کلاس خارج شوند و خودشان راههايي را براي رسيدن به هدف پيدا می کنند ، مي تواند دستاورد با ارزشي باشد .

 

برگرداندن اشياء . سعي کنيد که ميز دانش آموز تا حد امکان خيلي نزديک به شيء نباشد تا بتواند آن را دوباره بردارد . مداد در اختيار آنها قرار دهيد و از خودکارهاي نوک تيز استفاده نکنيد، تنها در جايي که نياز است آن را به کار ببريد . اگر مواد ديگر هم براي انجام کار نياز بود ، مثل ساعت يا کارتهاي بازي ، ممکن است کودک براي گرفتن آنها مقاومت کند بهتر است آنها به اندازه کافي دور از دسترس ، ولي در ديد او باشند . اگر باز هم در اين مورد مشکلي داشتيد ، به کودک اجازه دهيد  تا آن  را  بگيرد و  نگاه کند و  بعد آن شيء را تا زماني که پاسخ را ندهد يا وظيفه اش را انجام نداده ، از ديد او خارج کنيد .

 

 

کمک به کودک براي تمرکز حواس

 اغلب اوقات بچه هاي اوتيسمي در توجه کردن به بخشي از وظايف مربوطه مشکل دارند . اشاره دستيار به سؤال بعدي يا قسمت مهمي از وسايل مي تواند  براي کودک کافي باشد تا توجهش را از کل  پس زمينه هاي  صدايي يا تصويري دور کند . اگر دانش آموز پاسخي  نداد ،  روي شيء يا سئوالي که  مي خواهيد  روي آن تمرکز کند ، ضربه بزنيد !

 

آنچه را که او نوشته ، بخوانيد

  اغلب اوقات ما آنچه را قبلاً انجام داده ايم ، مرور کنيم تا به خاط بياوريم که براي ادامة کار چه چيزي نياز داريم . شايد کودک براي انجام کاري مشکل داشته باشد و اگر نياز بود شما کاري براي او انجام دهيد ، ممکن است حرکت  دوباره انگشتان شما روي کار کافي باشد .

 

وقتي كه او روي بخشی از كار زياد مکث مي کند . بعضي اوقات كودك يك جواب مشابه را چندين و چند بار تايپ مي كند يا سؤال مشابهي را دوبار مي‌پرسد . اگر او جواب مشابهي را تايپ كرد، سعي كنيد كليد اولين كلمة تکرار شده را بپوشانيد ! بعضي اوقات اگر  استراحت كوتاهی به او بدهيد و سپس  آموزشهاي  بخش  اول را بپوشانيد ، يا دومين مرحله را روي يك تكه كاغذ جديد بنويسيد ، به شما كمك خواهد كرد . سعي كنيد تا آنجا كه  ممکن است او را تشويق کنيد تا  پاسخ  اول  را  به خاطر بياورد .

 

مشكلاتي با اندامش

(اين سؤالات شامل موارد قابل كپي در ضميمه سه صفحه 135 است)

·       آيا كودك در شروع به پاسخگويي مشكل دارد؟

·       آيا كودك در هنگام پاسخ دادن گير مي كند؟

·       آيا كودك در هماهنگي حركاتش كه نياز است انجام دهد مشكل دارد ، بويژه اگر بخواهد با دو دستش كار كند؟

·    آيا کودک در اداره کردن اعضاي ديگر بدنش به هنگام كار مشكل دارد؟(براي مثال ، وقتي كه يك دستش در حال انجام كاري است ، دست ديگرش به طور مداوم به كليدهاي كامپيوتري ضربه وارد مي‌كند .)

 

 

بعضي روشها براي كمک به كودكاني كه با حركت بدنشان مشكل دارند؟

لمس كردن : لمس بخشي از بدن كودك كه نياز دارد آن را حركت دهد، مي تواند روش مؤثري براي كمك به متمركز شدن حواس او باشد . اين استراتژي ساده ، اغلب خيلي تأثير گذار است ، اگر چه بعضي از كودكان نياز دارند كه در مورد لمس شدن آگاهي داشته باشند و ديگران هم نياز دارند در مورد اينكه چگونه به آنها دست بزنند يا آنها را لمس كنند ، برايشان توضيح داده شود .

مدل درست كردن كار : خيلي از بچه‌ها در شروع كار با مشكل مواجه مي شوند. به كودك اجازه دهيد شما را تماشاکند يا همکارتان چندين بار حرکات را انجام دهد ، به آنها اجازه دهيد تا آمادگی لازم برای انجام کار پيدا کنند . بعضي اوقات انجام حركت همزمان با كودك مفيد خواهد بود ، براي مثال ، كودكي كه قادر نيست از روي صندلي بلند بشود ، اگر شما كنارش بنشينيد و بگوييد :« حالا با هم بلند مي شويم» و بعد با او بلند شويد ، قادر خواهد بود  اين كار را انجام دهد .

راهنمايي با گرفتن دستها : بعضي اوقات در طول يك حركت نياز  است که چندين بار دست يا بازوي كودك را هدايت کنيم . براي مثال ، وقتي كودكي را براي ساختن برجي با وسايل دست ساز تشويق مي كنيم ، ابتدا معلم فعاليت را شروع مي كند و بعد دست كودك را براي مدتي هدايت مي‌كند . از آن  به بعد كودك قادر است خودش آن را ادامه دهد .

ريتم و موسيقي . براي بعضي بچه ها ، اگر آنها ريتمي پيدا كنند حركت در يك روش هماهنگ راحت تر است . خواندن يك آواز با يك آهنگ مناسب يا شمردن ، به كودك براي ادامه دادن و ماندن در حركتش كمك مي‌كند . براي مثال ، اگر کودکان آهنگ مخصوصی را در زمان مناسبی مي خوانند ، شما  با  بچه هاي بزرگتر مي توانيد با زدن ضربه با دستانتان روي ميز و گفتن  3،2،1  به حركتشان كمك كنيد .

حركات كنترل نشده : بعضي اوقات اندام كودك حركات ناخواسته‌اي انجام مي‌دهد كه او را آشفته مي سازد يا از انجام كار او جلوگيري مي كند . مثلاً مشاهده مي كنيم كه كودكي بعضي اوقات ضمن انجام كار پايش را مي مالد. در بعضي موارد او آنقدر درگير اين كار مي شود كه مانع انجام كارش مي‌شود . ما بايد با پايين آوردن دست ديگر به آرامی به او كمك  كنيم يا چيزي براي نگه داشتن به او بدهيم . بعضي اوقات مي توانيم به كودك ياد دهيم تا يك دستش را داخل جيبش بگذارد ، ضمن اينكه با دست ديگرش در حال انجام کار است .

براي بعضي از بچه ها بعد از اينكه مهارتي  را تمرين كرده‌اند  ، تشويقهاي کلاسي مي تواند مناسب و كافي باشد . براي مثال ، بچه‌اي قادر بوده براي تكميل فعاليتی از هر دو دستش استفاده كند ، اما در تكرارهاي بعدي تنها از دست راستش استفاده مي‌كند .

تمرين فيزيکي : بعد از ورزشهاي قدرتي فيزيکي ، بعضي از بچه ها قادرند براي مدتي اندامشان را به طور مؤثرتري هماهنگ کنند . شايد شما بخواهيد دوره هاي تمرکز را  در يک کار آکادميک و با استراحتهاي منظم براي فعاليت فيزيکي بتدريج  به کار ببريد .

 

مشکلاتي با محرک

(اين سؤال شامل موارد قابل کپي در ضميمة سه صفحه135 است .)

·       آيا کودک از انجام کار خسته يا نسبت به آن  بي علاقه مي شود؟

·       آيا او سعي مي کند از انجام کار دوري گزيند؟

 

از روشهايی براي کمک  به کودکي که تحريک نشده است . روشهايي که شما براي بچه ها ي اوتيسمي استفاده مي کنيد ، بسيار شبيه به  روشهايي است که براي ديگر بچه ها هم به کار مي بريد . فعاليتهايي را که  به آنها کمتر علاقه دارد ، با آنهايي که بيشتر  ترجيح مي دهد ، مخلوط کنيد ! فعاليتهاي مشکل را با مقدار استراحت بيشتر و البته ستايشها و تشويقهاي بيشتري به کار ببريد ! نه تنها برا ي جوابهاي درست ، بلکه براي تلاش او نيز از تشويق استفاده کنيد . به خاطر داشته باشيد که اين کودک اغلب براي فعاليتهايي انرژي زيادي به کار مي برد که براي ديگران خيلي ساده هستند .

از برنامه ها و جدولهاي زمان بندي نوشته شده استفاده کنيد . بچه هاي اوتيسمي در برنامه هاي روزمره قابل پيش بيني بهتر پيشرفت مي کنند . اگر آنها  برنامه هايي براي دنبال کردن و  روشی براي  پيش بيني آنچه اتفاق خواهد افتاد داشته باشند ، به نظر مي رسد که راحت تـر و با انگيزه تر خواهند بود . يک جدول زمان بندي  يا برنامة ترسيمي روي کاغذ با استفاده از اشياء ، تصاوير ياکلمات براي نمايش فعاليتها روش بسيار مؤثري است برای اينکه يک روز قابل پيش بيني و بدون استرس و اضطراب داشته باشيم . همچنين جدولهاي زمان بندي به ما اجازه مي دهند تا  فعاليت را به صورت کامل شده  نشان دهيم . جدول  زمان بندي  همچنين مي تواند کودک را آماده کند تا هر تغييري  در برنامه را بپذيرد ، و براحتي فعاليت بعدي را شروع کند . به اين ترتيب که  وقتي کاري تکميل شده است ، مي تواند از برنامه ريزي خارج شود ، يا ديگر در نظر گرفته نشود .

 

مشکلاتي با انجام کار

(اين سؤالات شامل موارد قابل کپي در ضميمة شماره3 صفحه 135 است)

·       آيا کودک آموزشها را درک مي کند و آيا مي تواند مراحلي را که نيازدارد انجام دهد؟

·       آيا مي داند که جواب  چه هست يا چه مراحلي را بايد طي کند تا جواب برسد؟

 

 

روشهايي براي کودکاني که با انجام کار خود مشکل دارند .

 

تا جايي که امکان دارد ، به جاي تشويقهاي ، گفتاري از تشويقهاي بصري استفاده کنيد . آموزشهاي تصويري يا نوشتاري اغلب مي تواند براي  راهنمايي کودک در طول انجام يک کار جديد مفيد باشد . اين کارها بخصوص در کمک کردن به بچه براي انجام مراحل سازماندهي شده مي تواند مؤثر باشد . براي مثال ، دادن  فهرستی از مواردي که براي يک  درس  بخصوص مورد نياز است و نوشتن آنها روي يک کارت ، خيلي موثرتر از يادآوريهاي گفتاري است و به کودک کمک مي کند تا مستقل از بزرگترها در س را ياد بگيرد . جهت هاي گام به گام بايد  روي کارت نوشته شود ، مثال :

1- قيچي را برداريد .

2- از روي خط ببريد .

3- نوک قيچي را در صندوق بگذاريد .

به خاطر داشته باشيد : براي بعضي از بچه ها توجه کردن به بيش از يک حس در يک زمان مشکل است . بنابراين : سعي کنيد در يک زمان تنها از يک محرک استفاده کنيد. اگر به جاي اينکه چيزي را به صورت بصري يا با لمس کردن به او بفهمانيد ، از تحريک گفتاري استفاده کنيد ، ممکن است زندگي براي او خيلي گيج کننده تر شود .

 

تحريکات و تشويقهايي که پايان آنها به عهدة کودک باشد

 وقتي که کودک با انجام کارش مشکلي دارد، لازم است که تشويقهاي شما تخصصي ترشوند و در هر مرحله اي او را تشويق کنيد . اين به معناي آن است که کودک نياز دارد در مورد انجام کار کمي فکر کند . سعي کنيد سؤالاتي به صورت جواب اختياري از او بپرسيد : مثلاً  به جاي آنکه خودمان به اولين مرحله اشاره کنيم ، بگوييم : « اول از همه چه مي خواهيم بکنيم ؟ » . برا ي مثال ، اگر انجام کار اضافه کردن 56 به19 مي باشد و دانش آموز قادر نيست آنها را جمع کند، از او بپرسيد: « 6 بعلاوة 9  مساوي با چند مي شود؟ چه عددي اينجا مي آوريم ؟ »  (اشاره به زير9 مي کنيم) ،  « آيا ما بايد 1 را جا به جا کنيم؟  و 5 بعلاوه 1 چند مي شود؟» و در عوض سئوالاتي از اين قبيل بپرسيد :« اول بايد چه کار کنيم ؟ کجا بايد اين عدد را بگذاريم » و« بعد چه کار بايد بکنيم؟» اين کار  دانش آموز را تشويق مي کند تا در اين مراحل فکر کند . جوابها ي او مي تواند به شما کمک کند تا تشخيص دهيد که مشکلات او کجا رخ مي دهد .

 از اين که به کودک اجازه مي دهيد تا مرتکب اشتباه شود ، نترسيد ، زيرا بيشتر وقتها ما از اشتباهاتمان چيزي ياد مي گيريم . البته ، اگر بچه همچنان مشکل داشت ، شايد نياز باشد تا دوباره کار را به او ياد دهيم يا آن را به روش ديگري به او نشان دهيم . سعي کنيد  به جاي اينکه هميشه پاسخهاي داده شده را تکرار کند ،  بگذاريد  فکر  کند . بعضي از بچه هاي اوتيسمي داراي حساسيتي هستند و اگر مرتکب اشتباهي شوند ، ناراحت خواهند شد . اگر به کودک ياد  دهيم تا يک سري از اشتباهات و ناکاميها را تحمل کند ، کار باارزشي است . به او کمک کنيد تا روشهايي براي آرام ماندن داشته باشد و براي تلاشهايش او را تشويق کنيد !

 سعي کنيد  اطمينان  پيدا کنيد که کودک  روشهايي  دارد که به شما  بفهماند  به کمک  نياز دارد . اگر او قادر به  صحبت کردن  نيست ، مي تواند با يک ژست ، علامت يا کليدي که به آن اشاره مي کند ، اين کار را انجام دهد . خيلي از بچه هاي اوتيسمي روش پايدار و مناسبی برای سؤال کردن در کارهايشان ندارند .

 

بعضي از اطلاعات کلي و سري

در آخرين بخش اين قسمت ، براي استفاده از تشويقها در برخي از موقعيتها ،  نصايح کلي خود را به شما  گوشزد مي کنيم .

منتظر ماندن : سعي کنيد قبل از اينکه او را تحريک يا تشويق کنيد ، کمي بيشتر منتظر بمانيد- به خاطر داشته باشيد که خيلي از اين بچه ها  کندي بخصوصي در پاسخگويي دارند .

از محرکهاي کمتري تا حد امکان استفاده کنيد :اگر ما از محرکهاي زيادي استفاده کنيم، کودک در انجام کارهايش استقلال پيدا نمي کند . اين کودکان اغلب به برنامه هاي ارائه شده خوب اعتماد دارند و اگر ما دقت نکنيم ، ممکن است محرکهايي که ما مي دهيم بخشي ازاين برنامه ها شوند .

کمرنگ کردن محرکها : اين کلمه به معني کم کردن کمک  به کودک به صورت کم کم و آهسته است . اغلب مشکل است بدانيد که چه نوع کمکي به آنها مي دهيد . محرکها مي توانند با آنچه که شما مي گوييد و عملاً انجام مي دهيد - «چه با بيان و حالت و  چه با زبان عملي » - منظم شوند . سعي کنيد برنامه اي تنظيم کنيد که چگونه از صحنه خارج شويد  . شايد در ابتدا شما به طور مستقيم دست کودک را هدايت کنيد يا به او يک کمک گفتاري بدهيد . به محض اينکه گمان برديد او فهميده است که چه  بايد انجام دهد  ، بسادگي سعي کنيد دستش را لمس کنيد يا روي بخشي از کاغذ که او بايد به آن توجه کند ، ضربه بزنيد ! بهتر است شما مدت انتظار خود را براي پاسخ او ، 5 تا 10 ثانيه قبل از تحريک افزايش دهيد . در ابتدا خودتان بشماريد ، چون به نظر مي رسد که مدت زمان غير قابل تحملي بايد منتظر بمانيد . به هر حال ، خيلي از بچه ها ، براي سازماندهي اندامشان به مدت زمان طولانی نياز دارند .

 شايد مفيد باشد از شخص ديگري مثل معلم سيار براي کنترل اينکه محرکهاي ناخودآگاهي به او  نداده باشيد ، پرس وجو کنيد . اين همان کاري است که ما هميشه انجام مي دهيم .

 در «روزهاي بد» يا وقتي که کودک خسته شده است ، شايد بهتر باشد که شما سطح حمايتي خود را در يک زمان افزايش دهيد . براي بچه ها برنامه ريزي کنيد که چه موقع محرکها را کمرنگ خواهيد کرد و کداميک از محرکها را اول مي خواهيد کمرنگ کنيد . او را تشويق کنيد تا وقتي نياز بيشتري به شما داشت ، آن را نشان دهد .

 

بازگشت

 براي  بسياري  از  بچه هايي که  بخشي  از کار  را مشکل مي يابند  ،  بويژه آنهايي که آهسته کار مي کنند ، مي توانيم به آنها براي شرکت در کار کمک کنيم ، مثلاً  شما با او صفحات يا جملات را بخوانيد يا کلماتي را تايپ کنيد . اين روش ، براي به دست آوردن اعتماد به نفس و مهارت کودک ، حمايت را کمرنگ تر مي کند .

 

تشويق استقلال

 در اين شرايط ، تشويق کودک براي مستقل شدن  تا حد امکان  ،  هدف بسيار مهمی است . اغلب براي همکار معلم مشکل است که کنار بايستد واجازه دهد که کودک خودش جلو برود . وقتي که همکار معلم استخدام شد تا کودک خاصي را نظارت کند ، اگر واقعاً با او کار نکرد ، ممکن است احساس کند که بخشي از نقش خود را اجرا نکرده است .

 به خاطر داشته باشيد که بخش مهمي از تقش او اين است که کودک را تا حد امکان مستقل بار آورد و اين کار زماني رخ خواهد داد که او کنار بايستد و بگذارد کودک ، تلاش خود را براي پيشرفت انجام دهد. البته، بعضي اوقات او در اين کار مي ماند و شما يا همکارتان بايد به او کمک کنيد. در چنين شرايطي، سعي کنيد تا مي توانيد کمترين محرک مخصوص را براي او در نظر بگيريد تا دوباره به همان حالت صحيح برگردد .

 ضروري است که کودک خودش توجه کردن به آموزشهاي معلم را ياد بگيرد . اگر همکارتان به طور مرتب آموزشها يا توضيحات شما را تکرار کند ، دليلي براي کودک وجود نخواهد داشت تا به معلم گوش دهد .

 از ديگر بچه ها به عنوان ملاک اندازه گيري برا ي استقلال استفاده کنيد ! غالباً هدف اصلي تنظيم شده  براي کودکي که داراي ناتواني است ، يک استقلال کامل است ؛ اگرچه  بعضي از همسالان او هنوز نياز به تذکر دارند و در بعضي موارد بايد به آنها براي انجام اعمال مشابه کمک کرد . براي  مثال  در پايان  يک  جلسه  شايد  او وسايل را  جمع کند ، اما ديگر بچه هاي کلاس براي انجام اين کار نياز به محرک دارند . بنابراين تا جايی که امکان دارد ، اهداف شما براي يک کودک اوتيسمي بايد به اهداف و اجراي برنامه هاي ديگر بچه های کلاس نزديک باشد .

 

محرکهاي طبيعي

 سعي کنيد از محرکهايي که به طور طبيعي رخ مي دهد ، استفاده کنيد . بعضي اوقات امکان دارد که چيزهايي را پيدا کنيد که به طور طبيعي اتفاق مي افتند و  به عنوان يادآوري کننده انجام يک وظيفه خاص هستند . صداي زنگ مي تواند محرکي باشد که به کودک متذکر شود تا  به  داخل کلاس برود ، يا علامت اضافه يا کلمات مشخصي در مسائل رياضي  مي تواند  محرکي براي کودک  باشد تا  در  مراحل  بخصوصي  از  آنها  استفاده کند . ساعتها و تايمرها  هم محرکهاي طبيعي خيلي مفيدي هستند . برا ي مثال ، يک جاي مشخص عقربه هاي ساعت مي تواند  علامتي  براي  پايان يک  فعاليت  يا دست از کار کشيدن باشد . همين طور ، اشياء مي توانند  مرحله  بعدي  تحريک باشند . برا ي  مثال ، ديدن ظرفهاي  نقاشي مي تواند محرکي باشد که کودک قبل از نقاشي کردن روپوش خود را بپوشد . در ابتدا شما بايد توجه کودک را به سمت اين مورد کليدي جلب کنيد که  اشاره کردن يا پرسيدن از او براي  ارائه  علايم  مهم يا کلمات  ضروري  مي تواند کافي  باشد  تا  به  او  ياد آوري کنيم عقيده اي دارد .

 

 محرکها

·       به دانش آموز زمان دهيد تا پاسخ دهد !

·       به جاي اينکه از او بخواهيم تا کل کار را دوباره انجام دهد ، جايي را که دانش آموز دچار مشکل است ،  تشخيص دهيم .

·       از جدولهاي زمانبندي و برنامه ريزي بصري استفاده کنيد !

·       براي دانش آموز مشکل است که در يک زمان از بيش از يک حس خود استفاده کند .

·       از همسالان بچه به عنوان استانداردي برا ي تنظيم اهداف و انتظاراتي که از بچة اوتيسمي داريم ، استفاده کنيد !

·       تا حد امکان از محرکهاي کمتري استفاده کنيد و سعي کنيد از محرکهاي  طبيعي که روي مي دهد ، استفاده کنيد !

·       به طور تدريجي محرکها را کاهش دهيد و آنها را در کار کمرنگ کنيد !