برنامه ریزی برای مسکن آینده افراد دارای ناتوانی

به این فکر کنید فرزندتان در آینده کجا می تواند زندگی کند. 70 درصد از بزرگسالان دارای ناتوانی‌های ذهنی و رشدی با والدین سالخورده خود زندگی می‌کنند .این وضعیت باعث می شود که شرایط برای والدین کاملاً استرس زا باشد، همچنین باعث استرس سایر اعضای خانواده می شود که باید وارد عمل شوند و در مورد آینده تصمیم بگیرند.
گزینه های زندگی بزرگسالان برای فرزند شما به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله
مقدار حمایت روزانه که ممکن است کودک شما به آن نیاز داشته باشد
اگر فرزند شما به نظارت 24 ساعته نیاز دارد، باید در موقعیتی قرار گیرد که شخصی با او زندگی کند. این می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. فرزند شما می تواند در یک آپارتمان سه خوابه با یک هم اتاقی زندگی کند، و در اتاقی که نظارت لازم توسط یک متخصص انجام می شود، یا می توانند با یکی از اعضای خانواده که دارای مجوز و آموزش دیده برای مراقبت از فرزند شما هستند زندگی کنند. اگر فرزند شما نیازی به نظارت 24 ساعته ندارد، گزینه‌ها گسترش می‌یابد – مثلا در یک آپارتمان یا حتی یک اقامتگاه خصوصی با پشتیبان.
حمایت های دولتی
حمایت های دولتی که فرزند شما واجد شرایط آن است می تواند گزینه های موجود برای آنها و همچنین میزان پوشش مزایا را تعیین کند. تغییرات در مزایای دولت، چه مثبت یا منفی (به معنای منابع بیشتر یا کاهش منابع)، تأثیر شدیدی بر گزینه‌های مسکن فرزندتان خواهد داشت، به‌ویژه اگر برای حمایت آینده فرزندتان فقط به دولت متکی باشید.
منابع خانواده
این به معنای پول و دارایی است. تعیین گزینه های مسکنی که امروزه در دسترس هستند، و گزینه هایی که ممکن است در آینده در دسترس باشند – و هزینه های مرتبط با این گزینه ها بسیار مهم است. با توجه به کمبود گسترده گزینه های مسکن بزرگسالان برای افراد دارای معلولیت، خانواده ها، سازمان ها، جوامع و توسعه دهندگان در حال ایجاد موقعیت های زندگی نوآورانه هستند.
یکی دیگر از حوزه های منابع، خانواده ی افراد هستند. آیا فرزند شما خواهر و برادر دارد؟ اگر چنین است، آیا آنها درگیر خواهند شد؟ چقدر می خواهید آنها درگیر شوند؟ آیا از آنها انتظار دارید که فرزندتان با آنها زندگی کند؟ پاسخ به این سوالات به تعیین مقدار پولی که برای حمایت مادام العمر از فرزندتان نیاز دارید کمک می کند.