بلوغ در اتیسم

امیرحسین منتظری. مقطع دكترا روانشناسی ارتباطات و تغییر دانشگاه بارسلونا

سال 2018 با همه اتفاقاتش تمام شد و وارد 2019 شدیم و دوباره سالانه هزاران مقاله و تحقیق و تلاش علمی، امیدوارم امسال به یك نتیجه قانع كننده در زمینه اتیسم برسیم. این كه خانواده ها در لحظه پیر می شوند با شنیدن اتیسم فرزندانشان یكی از سخت ترین و بدترین اتفاقاتی است كه می تواند برای هر انسانی رخ دهد و زجرآورتر اینكه فقط شاهد اتفاقاتی هستیم و لب هایمان سكوت را فریاد می زند، بنابراین اولین آرزوی امسال كشف یك راه حل و درمان برای اتیسم باشد.
اما یادمان باشد كه زندگی هنوز هست و ما هستیم و قرار هست بهترین اتفاقات رقم بخورد. در این شماره در رابطه با بلوغ در زمینه فرزندان اتیسم اندكی صحبت می كنیم. تا چشم روی هم می گذاریم به سن بلوغ فرزندانمان می رسند و باید باور كنیم كه بلوغ در فرزندان اتیسم هم وجود دارد و این را باید قبول كنیم كه خیلی از زمان ها ما فقط معنی بلوغ را متوجه می شویم نه فرزند اتیسم ما. یكی از رفتارهایی كه در خیلی از خانواده ها دیده می شود این هست كه افراد با فریاد و حتی ضرب و شتم می خواهند به فرزند اتیسم یادآوری كنند كه تو به بلوغ رسیدی و تمام.
نه این راهكار این مشكل نیست چرا كه ما باید بهترین و آرام ترین رویكرد را در قبال اتیسم در پیش بگیریم.
نكته اول كه باید بدانیم این است كه درست است فرزند ما اتیسم دارد ولی این به معنای این نیست كه رشد جسمی و جنسی او شبیه دیگران نباشد و فرزندان اتیسم هم میل جنسی خود را دارند و حتی قابلیت بیان آن را هم دارند و نمی توانیم از این موضوع چشم پوشی كنیم.
نكته دوم اینكه با توجه به عملكرد هورمون ها می توانیم حساسیت بیشتر را در آنها مشاهده كنیم همین طور اضطراب و آشفتگی بیشتری را حس كنیم در تعامل با آنها و حتی تغییرات مثبت را هم می توانیم ببینیم.
بنابراین یكی از راه كارها آموزش تصویری توسط خانواده است و صحبت كردن در این مورد با این بچه ها و همین طور نشان دادن عكس های كودكی شخص تا امروز و این رشد را به این شیوه به عزیزانمان آموزش دهیم نه با فریاد و روش های دیگر چرا كه ما مشكل اصلی در این زمینه كه داریم بیشتر بر سر رفتارهای انطباقی هست و آنها خیلی ساده و جواب های غیر قابل پیش بینی به ما بدهند در مورد این موضوع ولی یكسری نشانه هایی هم در این رابطه اصولا دیده می شود كه می توان به:
خیره شدن به دیگران و به جنس مخالف یكی از مسائل می تواند باشد یا اینكه فاصله مناسب را رعایت نكردن یا ادبیات خارج عرف كه اینها در یكسری از بچه ها دیده شده است. نشانه ها به همین جا ختم نمی شود و حتی برهنه شدن و خود ارضایی تا ندانستن ساده ترین روش های برقراری ارتباط با طرف مقابل كه این یكی از مشكلات بزرگ خانواده ها است و زمانی مشكل ما بیشتر می شود كه از فرزند اتیسم توقع انطباق را نداریم ولی از خانواده آن شخص این توقع را داریم ولی در مقابل بدلیل ندانستن رفتار های فرزند اتیسم با یك جبهه گیری محكم از طرف خانواده روبرو می شویم و تا جایی می رود كه در فرزند احساس شرم و گناه و تحقیر و ... را ادامه می دهند و این تبدیل به یك فاجعه می شود، به جای این با او باید صحبت كنیم حتی در مورد جنس مخالف و به نرمی نگرانی های او را جویا شویم و در جملات كوتاه به او یادآوری كنیم.
فرزندان اتیسم در این سن قابلیت رفتن به افسردگی و استرس های ناشی از عدم برقراری یك رابطه را حتی می توانند درك كنند و این خود یك بحران می شود برای آنها. بنابراین محبت را مشروط نكنیم به فلان كار... در بچه های اتیسم و مشكلات انها را بزرگ نكنیم چرا كه در بعضی مراحل خود آنها با افزایش سن متوجه این موضوع حتی می شوند و بدتر از همه كه در رابطه با انسان فاقد بیماری و اختلال هم توصیه می كنیم این است كه با همسالان خود نباید مقایسه بشوند، چرا كه ما عملا یك روند معكوس را در پیش می گیریم و این برای همه ما آسیب حساب می شود و ما در جهت بهبود روابط خانواده قدم می گذاریم نه در پی تشنج محیط خانواده. به امید اینكه اندكی شرایط را قلبی درك كنیم نه بخاطر اینكه در موقعیتی قرار گرفته ایم و باید یكسری كار را انجام دهیم.

1399
اسفند
3
يک‌شنبه 3 اسفند 1399
2021
February
21

Add new comment

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.