نقش شغل والدین در وجود و شدت اوتیسم در فرزندان

 اختلال اوتیسم یک کمبود و فقدان فعل و انفعال اجتماعی و ارتباطی است، مانند علایق محدود و رفتار تکراری که در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود. این اختلال بین یک تا سه درصد کودکان دنیا را در بر می گیرد.

مطابق جدیدترین تخمین ها و مطالعات در سال 2014 در امریکا از تمام نژادها و اقوام یک کودک از 68 کودک دچار این اختلال تشخیص داده شده اند. آمار فوق مطابق گزارش و ادعای والدین یک در پنجاه می باشد. علی رغم مطالعات زیاد و رو به گسترش در مورد منشا این اختلال باز هم اطلاعات کمی از سبب و دلیل آن وجود دارد.

مطالعات ژنتیکی نشان می دهد اختلال اوتیسم می تواند از راه مسایل ژنتیکی باشد که البته عوامل محیطی آن را تحریک کرده است. یعنی فاکتورهای محیطی مثل فلزات سنگین و حشره کش ها می توانند مانند یک ماشه و افزایش دهنده ی ریسک ژنتیکی عمل کنند.

محققان بر این باورند که والدین کودکان اوتیستیک شاید خود مشخصه ها و علائم خفیفی از اوتیسم را دارا باشند که به نام گستره ی فنوتیبی اوتیسم (Broad Autism Phenotype) شناخته می شود، در واقع این اصطلاح کسانی را توصیف می کند که نشانه هایی از مشکلات شخصیتی، زبانی و یا رفتار اجتماعی را دارا هستند و این مشکلات در آن ها بالاتر از میانگین اشخاص عادی و کمتر از افراد اوتیستیک باشد.

علائمی که این والدین دارا هستند می تواند شامل وسواس شدید، کم بودن شیوایی کلام، اختلال در کلام، ضعف در نشان دادن احساسات توسط صورت و حتی فقدان همدلی با اشخاص باشد. مطالعات محققان نشان داده است که والدین کودکان اوتیستیک به درصد بالاتری از این موارد مبتلا هستند. علاوه برآن محققان بر این باورند که این والدین بیشتر از والدین کودکان معمولی احساسات تخیلی خود را کنترل می کنند.

در سال 2007 توسط یک سری محققان پرسش نامه ای به نام «پرسشنامه فنوتیپ اوتیسم» تهیه شد. این پرسشنامه  صفات و خصیصه های زبانی و شخصیتی خویشاوندان غیر اوتیستیک کودکان اوتیستیک را مورد سنجش قرار می دهد. در این پرسش نامه مواردی مانند «من دوست دارم اطراف مردم باشم» و یا «من با تغییر ناگهانی در برنامه هایم راحت هستم» مطرح می شود که باید با گزینه های 1) خیلی به ندرت 2) به ندرت 3) به صورت خاص 4)تا حدی 5) اغلب 6) خیلی زیاد جواب داده شود.

اخیرا محققان گزارش داده اند که هم پدر و هم مادر که مطابق این پرسشنامه دارای گستره ی فنوتیپی مثبت بوده اند بیشتر دارای فرزند اوتیستیک بوده اند. بعضی مطالعات نشان می دهد که برخی افراد شاغل در حرفه های سیستماتیک و نظم دار(خصوصاً آن هایی که مربوط به مهارت ریاضی و استعداد موسیقی در افراد می شود) دارای اختلال آسپرگر تشخیص داده نشده هستند در حالی که این مشاغل از نظر افراد اجتماع برتری نسبی بر دیگر مشاغل نیز دارند.

در سال 2001 مطالعه بر روی یک گروه از دانشجویان فارغ التحصیل نشان داد آن هایی که زمینه تحصیلاتشان ریاضی و علوم پایه (شامل علوم فیزیک، ریاضی، کامپیوتر و مهندسی) بود و نسبت به فارغ التحصیلانی که در حوزه ی علوم اجتماعی فعالیت کرده بودند، از خود صفات شبه اوتیسم بیشتری نشان داده اند. علائم شبه اوتیسم (گستره ی فنوتیپی اوتیسم) در برخی از والدین کودکان اوتیستیک نشان می دهد که آن ها مشاغلی فنی و ساختاری نظیر علوم پایه و مهندسی و حسابداری دارند.

هم چنین تحقیقی در سال 1997 نشان داده که تعداد زیادی از پدران کودکان اوتیستیک در گروه مورد تحقیق در مشاغل مهندسی مشغول بوده اند. در این راستا مطالعه دیگری نشان داده که افراد شاغل در حرفه های بیمارستانی، حسابداری و علوم پایه نیز در دسته بندی فوق در کنار مهندسان قرار می گیرند. به طور خاص مطالعه بر روی گروهی از مادران شاغل در سانفرانسیسکوی آمریکا نشان داد که مادران شاغل در رشته های مهندسی و فنی دو برابر بیشتر از سایرین دارای فرزند اوتیستیک می باشند.

برخی محققان بر این باورند که فاکتورهای محیطی ممکن است در تحریک ژنی تاثیر گذار باشند و ریسک ابتلا به اوتیسم فرزندان را افزایش دهد. این عوامل می تواند حشره کش ها، سرب، آرسنیک، جیوه یا آلودگی ناشی از احتراق باشد. طبیعی است فرزندان والدین دارای مشاغل مرتبط با موارد فوق بیشتر در معرض ابتلا به اختلال اوتیسم قرار می گیرند و یا این که دارای اختلال شدیدتری می شوند.

در جدید ترین بررسی ها در دانشگاه تگزاس در سال 2014 محققان شهر هوستون تگزاس را که چهارمین شهر بزرگ آمریکاست انتخاب کردند . این شهر دارای تعداد زیادی شرکت نفتی و هم چنین سازمان NASAمی باشد و تنوع زیادی از لحاظ نژاد، سطح تحصیل افراد، شغل و همچنین عوامل محیطی دارد. در ابتدا مشاغل را به دو دسته ی فنی و غیر فنی تقسیم بندی کردند. آمار این گروه نشان داد والدینی که در حوزه ی سلامت (بیمارستانی)، حسابداری و مالی و مهندسی مشغول به کار هستند بیشتر دارای فرزند اوتیستیک می باشند. در دسته بندی دوم مشاغل که به صورت کارمندی (دفتری) و کارگری انجام شد هیچ تفاوت محسوسی در این مورد مشاهده نشد. هم چنین این تحقیق در مورد میزان تاثیر شغل پدر در مقابل شغل مادر خطر ابتلا به این اختلال به نتیجه خاصی نرسید.