اتیسم، عشق و ازدواج

طیبه صفری

شاید باور نکنید، اما یکی از مهمترین سؤالات مربوط به اتیسم در Google این است که "آیا کسی که مبتلا به اتیسم است می تواند ازدواج کند؟" برای برخی، ممکن است عجیب به نظر برسد. با این حال، بحث جالبی را ایجاد کرده است که مقاله امروز با محوریت این امر همراه است: آیا کسی که مبتلا به اتیسم است می تواند ازدواج کند؟ و اما "چرا مردم سوال می کنند که آیا کسی که مبتلا به اتیسم است می تواند ازدواج کند؟"
اگر شما در اینجا به دنبال جواب این سوال هستید " که آیا کسی که مبتلا به اتیسم است می تواند ازدواج کند؟" ، اجازه دهید سریع بگویم بله. افراد مبتلا به اتیسم می توانند ازدواج کنند و بسیاری از افراد مبتلا به اتیسم از قبل ازدواج کرده اند. مانند هر رابطه، فراز و نشیب هایی وجود دارد دقیقاً مانند افرادی که مبتلا به اتیسم نیستند، ممکن است عده ای از این طیف در پیدا کردن "عشق واقعی" خود مشکل داشته باشند. اما، از نظر اخلاقی و حقوقی که بخواهیم صحبت کنیم بله، افراد مبتلا به اتیسم می توانند ازدواج کنند.
روابط بزرگسالان مبتلا به اتيسم
بر اساس یک تحلیل جدید، تقریبا نیمی از بزرگسالان مبتلا به اتیسم با یک عضو خانواده زندگی می کنند و حدوداً یک نفر از پنج نفر بیکار هستند. فقط 5 درصد تاکنون ازدواج کرده اند.
این یافته ها نشان می دهد که بسیاری از بزرگسالان میانسال مبتلا به اتیسم استقلال کمی دارند.
این کار یک مطالعه در سال گذشته را نشان می دهد که نشان داد حدود نیمی از بزرگسالان مبتلا به اتیسم با یک خانواده زندگی می کنند.
فقط 38 نفر مشاغل تمام وقت یا نیمه وقت داشتند. دیگران شغل "حمایت شده" داشتند یا به نظر می رسید که "شغل" دارند زیرا آنها در کارهای داوطلبانه شرکت می کردند، در یک برنامه روزانه شرکت می کردند یا با حداقل کارمزد در یک کارگاه سرپناه کار می کردند. 30 نفر (20 درصد) باقیمانده بیکار بودند.
نتایج همچنین حاکی است که بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اتیسم فاقد خودمختاری هستند. به عنوان مثال، 44 درصد دارای سرپرست قانونی بودند. تنها 9 درصد در خانه یا آپارتمان که خریداری كرده بودند زندگی می كردند. به همین نسبت در یک موسسه زندگی می کرد. و 35 درصد در خانه گروهی زندگی می کردند. 47 درصد باقیمانده با خانواده زندگی می کردند. این یافته ها در 20 دسامبر 2017 در تحقیقات اتیسم چاپ شد.
در بسیاری از موارد، والدین بخش عمده ای از مسئولیت فرزند خود را بر عهده دارند.
روابط عاشقانه در بین بزرگسالان مبتلا به اتیسم نسبتاً نادر است: 67 درصد از مراقبان گفتند آنها هیچ علاقه ای به رابطه عاشقانه ندارند. برخی از مراقبین گفتند که رابطه فرزندشان، در صورت وجود، نابالغ یا ناکارآمد بوده است. حدود نیمی از شرکت کنندگان زمان کمی و یا هیچ وقتی را با همسالان نگذراندند.
بزرگسالان مبتلا به اتیسم کاملاً منزوی نیستند. بیش از 60 درصد از آنها در فعالیتهای سازمان یافته اجتماعی مانند کلیسا یا المپیک ویژه شرکت می کنند.
آیا فرد مبتلا به اتیسم می تواند عشق را احساس کند؟
دلیل اینکه برخی از مردم هنوز این سوال را مطرح می کنند که آیا فرد مبتلا به اتیسم می تواند عشق (و ازدواج کند) به دلیل این سوء تفاهم است که افراد اتیستیک نمی توانند احساسات خود را بروز دهند. این اعتقاد از جاهای زیادی ناشی می شود، از سوء تفاهم های ساده گرفته تا نمایش های تلویزیونی، فیلم ها و...اما شاید محتمل ترین توضیحات برای این عقیده که افراد مبتلا به اتیسم نمی توانند احساس عشق یا هر احساس دیگری داشته باشند، را در گزارشی که توسط کارشناس اتیسم، سیمون بارون کوهن، که در سال 1995 منتشر شده است، می توان یافت. مقاله ای در مورد اتیسم و نظریه ذهن، "نظریه های بارون کوهن" که می گوید افراد مبتلا به اتیسم ممکن است نتوانند خود را به جای فرد دیگر قرار دهند و احساسات و افکار او را تصور کنند. برای بسیاری این تئوری برای مدت طولانی یک تئوری بسیار مورد توجه بود (و برای برخی هنوز هم هست). با این حال، مباحث اخیر نشان داده اند که افراد مبتلا به اتیسم نه تنها می توانند احساسات دیگران را درک کنند، بلکه برخی از آنها حتی می توانند همدلی نیز بکنند.
این به این معنا نیست که بگوییم برخی از افراد مبتلا به اتیسم، مانند بعضی اوقات ما برای درک عواطف تلاش نمی کنند! اما برخلاف نظریه کوری ذهن، این نتیجه مستقیمی از اتیسم نیست و به دلیل عوامل بیرونی مانند عوامل زیر است:
- وقتی به آنها نگاه نمی کنید خواندن صورت برای آنها دشوار است و افراد مبتلا به اتیسم اغلب تلاش می کنند تماس چشمی برقرار کنند.
- بسیاری از افراد در این طیف غیر کلامی هستند و در بیان یا درک عواطف مشکل دارند.
- افراد اتیستیک جهان را متفاوت از دیگران تجربه می کنند، بنابراین هنگام مقایسه پاسخ دیگران با خودمان می توان دیدگاه مان را کمی تغییر دهیم.
همچنین لازم به ذکر است، اگرچه اثبات کمی در مورد ارتباط اتیسم با همدلی وجود دارد، اما 50٪ افرادی که مبتلا به اتیسم هستند نیز دارای الکسیتمی هستند: شرایطی که درک احساسات را دشوار می کند. با این حال، این مختص افراد مبتلا به اتیسم نیست، زیرا 10٪ افراد غیر اتیسم نیز الکسیتمی دارند.
اتیسم و ازدواج

نیز نیاز به ASD لزوما مانع ازدواج کسی نمی شود. دقیقاً مانند هر رابطه ای، افراد مبتلا به ASDتشخیص
شریکی دارند که آنها را درک کنند و نیازهای آنها را برآورده سازند. بعضی اوقات ممکن است آنها به یک شیوه ی ارتباطی مستقیم نیاز داشته باشند که در آن شرکا به جای انتظار برای رسیدن به آن، به وضوح آنچه که می خواهند و نیاز دارند را توضیح دهند. این لزوما فقط به زوج هایی که دارای ASD هستند محدود نمی شود. همه زوج ها باید شیوه ارتباطی خود را پیدا کنند که برای آنها مؤثر باشد. یک زوج درمانگر باتجربه می تواند به بزرگسالان مبتلا به ASD برای کمک به یک رابطه عاشقانه کمک کند. در حقیقت، در حال حاضر تکنیک های زوج درمانی روی آموزش زوجین متمرکز شده اند تا صحبت های خود را انجام دهند و اطمینان حاصل کنند که یکدیگر را درک می کنند

ازدواج امکانپذیر است اما...

زندگی خانوادگی و زناشویی بر مبنای روابط بین فردی بنا نهاده شده است؛ از جمله رابطه بین دو بزرگسال به عنوان زن و شوهر، رابطه بین والدین و فرزندان و سایر اعضای خانواده، اتیسم و دیگر اختلال های رشدی و تحولی در این طیف سرشار از چالش های ارتباطی و تعاملی هستند و به طور کامل زندگی خانوادگی و زناشویی را تحت تاثیر قرار می دهند.
قطعا ازدواج یک فرد مبتلا به اتیسم با فردی سالم یا دیگر بیمار اتیسم امکانپذیر است اما سرشار از مشکل ها و تعارض های ارتباطی و عاطفی خواهد بود. چنین چالش هایی به طور حتم بر عملکرد فرد در زندگی روزمره و خارج از محیط خانواده مانند شرایط شغلی نیز تاثیر خواهد گذاشت؛ به ویژه اگر یکی از زوج ها سالم و دیگری به اتیسم مبتلا باشد. البته این مسئله فقط شامل زوج ها نمی شود بلکه حضور یک فرد مبتلا به اتیسم در خانواده خود به تنهایی چالش های فراوانی به همراه خواهد داشت.

این افراد باید به طور مرتب تحت مراقبت و آموزش باشند. آموزش ها باید با هدف ارائه شرایط حداقلی برای برخورداری از یک زندگی نسبتا طبیعی انجام شوند. به طور حتم آموزش در ارتباط با آمیزش جنسی چالش های فراوانی دارد. گرچه این موضوع را هم باید در نظر داشت که فرد مبتلا به اتیسم با رسیدن به سنین بزرگسالی تا چه اندازه اختلال تکلم، عقب ماندگی ذهنی و مشکل در برقراری روابط اجتماعی خواهد داشت.

آن گروه که عقب ماندگی ذهنی عمیقی دارند، تا آخر عمر زندگی کاملا وابسته ای خواهند داشت. گروهی هم که عقب ماندگی خفیف تا متوسط دارند، می توانند با کمک و حمایت اطرافیان تا حدی درس بخوانند و کارهای ساده انجام دهند اما بیمارانی که از نظر هوشی و ذهنی مشکل کمتری دارند و طی دوران کودکی و نوجوانی یا در سنین فعلی به خوبی آموزش دیده اند، حتی می توانند به مرحله ای برسند که زندگی خود را تا حدودی به تنهایی و مستقل اداره کنند. گرچه ممکن است همچنان از نظر ارتباطی و کلامی مشکل داشته باشند.
تقویت روابط عاطفی با تصویرسازی

با توجه به مواردی که ذکر شد، یکی از مهمترین آموزش های ضروری والدین به این کودکان، تشریح مفهوم جنسیت و جذابیت جنسی است. در واقع قبل از اینکه فرد مبتلا به اتیسم جذب شخصی شود باید به شکل مناسب در مورد بدن خود، اندام های جنسی، لمس و تماس فیزیکی؛ آموزش دیده باشد تا بداند در چنین شرایطی چه درخواست هایی از او می شود و چه خواسته هایی از طرف مقابل خود داشته باشد.

والدین می توانند رفتارهای درست را از طریق تصویرسازی به فرزند خود آموزش دهند. این آموزش می تواند شامل لمس کردن، نوازش کردن، گوش دادن به حرف های فرزند و دعوت از او برای انجام کارهای مشترک باشد تا یاد بگیرد این رفتارها را به روابط عاطفی خود نیز منتقل کند.
حساسیت زدایی به لمس و نوازش

لمس و نوازش از مهم ترین رفتارهای جنسی در برقراری روابط عاطفی است. چنانچه فرد مبتلا به اتیسم نتواند احساس خوبی نسبت به نوازش کردن و نوازش شدن یا در آغوش گرفتن پیدا کند، ممکن است در روند تعاملات عاطفی به مشکل بربخورد. در چنین شرایطی والدین و مربی باید از فرآیند حساسیت زدایی استفاده کنند.
به این ترتیب که سعی کنند از طریق تماس فیزیکی به خصوص در شرایطی که فرد خوشحال و آرام به نظر می رسد احساس خوبی در او ایجاد کنند.
سپس باید به آرامی این تماس را افزایش دهند. برای مثال دست یا موهای فرد را برای مدت زمانی کوتاه نوازش کنند، طوری که احساس منفی در او ایجاد نشود چنین برنامه ای می تواند به طور مرتب تکرار شود و عواطف فرد را تقویت کند تا در نهایت از این حرکت ها لذت ببرد.

باید در نظر داشت مبتلایان به اتیسم شرایط بسیار خاصی دارند، در نتیجه باید صبر زیادی داشت و بسیار محتاطانه با آنها رفتار کرد.
اتیسم و شکست عشقی

افراد مبتلا به اتیسم در حیطه های مختلف زندگی چالش های بسیار زیادی خواهند داشت که یکی از آنها تداوم نیافتن روابط عاطفی است. تمام شدن یک رابطه احساسی ممکن است یک طرفه یا با توافق هر دو طرف باشد. مسئله مهم زمانی است که رابطه یک طرفه تمام می شود و فرد مبتلا به اتیسم همچنان تمایل به ادامه آن دارد. در چنین شرایطی احساس ها و هیجان های منفی زیادی مانند غم، تنهایی، خشم، عصبانیت را تجربه خواهد کرد.

این احساس ها هر چند طبیعی هستند، مدیریت شان برای این افراد دشوارتر است. در این وضعیت انجام فعالیت های لذت بخش با فرد، صرف وقت بیشتر با او، صحبت کردن درباره آنچه اتفاق افتاده و احساس هایی که تجربه می کند، کمک کردن به او برای بیان احساس هایش به شکل داستان و نقاشی و پرداختن به فعالیت های دیگر مانند ورزش می تواند بسیار کمک کننده باشد.
اتیسم و رفتارهای جنسی
زندگی جنسی بخش مهمی از رشد و سلامت انسان ها تلقی می شود. تمایلات جنسی، مقوله ای فراتر از آمیزش جنسی است. جنسیت به این معناست که فرد در مورد رشد و تحول بدن خود چه احساسی دارد؟ چگونه احساس های صمیمانه را درک می کند و جذب دیگران می شود یا دیگران به او جذب می شوند؟
افراد مبتلا به اختلال های رشدی و تحولی از جمله اتیسم دقیقا به روشی مشابه با افراد عادی احساسات و اکتشافات جنسی را تجربه می کنند اما به کمک بسیار زیادی برای درک بهتر و شکل دادن به تعاملات و ارتباطات اجتماعی، عاطفی، صمیمانه و جنسی نیاز دارند تا در نهایت به بلوغ جنسی برسند.
درک صمیمیت برای مبتلایان به اتیسم مشکل است

یک فرد مبتلا به اتیسم همانند هر فرد عادی دیگری ممکن است به برقراری روابط جنسی علاقه مند باشد یا نباشد. او همچنین می تواند روابط عاطفی و رمانتیک را شکل دهد، روابطی که الزاما با آمیزش جنسی همراه نیستند اما برای بسیاری از این افراد درک تغییرات ظاهری و درونی دوران بلوغ و احساس های صمیمانه بسیار دشوار است.
مهمترین مسئله برای این افراد قرار گرفتن در موقعیت هایی سالم و ایمن است که با رضایت آنها همراه باشد. منظور از رضایت این است که درباره نوع تجربه جنسی با فرد دیگر احساس مثبتی داشته باشند. منظور از ایمن بودن هم این است که اقدام های لازم برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی یا بارداری انجام گرفته باشد.

اتیسم و خطر سوءاستفاده جنسی

یکی دیگر از چالش های مهم در زندگی افراد مبتلا به اتیسم، احتمال سوءاستفاده جنسی از آنهاست. این کودکان باید به خوبی آموزش ببینند تا بفهمند کدام روابط عاطفی سالم است و کدام به قصد بهره برداری از آنها صورت می گیرد. در روابط عاطفی سالم معمولا خانواده و دوستان نزدیک در جریان هستند و از فرد مراقبت می کنند.
مبتلایان به اتیسم همچنین باید آموزش ببینند که هرگونه ابراز عاطفی از سوی شخص دیگر به منزله یک رابطه احساسی نیست، بلکه ممکن است طرف مقابل صرفا برای دوستی پیشقدم شده باشد.
اتیسم، فرزند آوری و فرزند پروری
از آن جایی که بخش مهمی از ازدواج، برقراری ارتباط و ابراز واکنش و احساس های دو سویه است، امکان دارد فرد مبتلا به اتیسم در این بخش با مشکل مواجه شود و نتواند خواسته های همسرش را اجابت کند.
نکته مهم بعدی در مورد باردار شدن این بیماران است. چنانچه فرد از لحاظ فیزیولوژیک مشکلی نداشته باشد، می تواند باردار شود. با توجه به اینکه هنوز به طور دقیق ژنتیکی بودن اتیسم ثابت نشده، نمی توان این فرض را مطرح کرد که ممکن است این بیماری از طریق ژنتیک به فرزند نیز منتقل شود. با این حال، تربیت فرزند به طور حتم می تواند برای پدر و مادر مبتلا به اتیسم کاری بسیار دشوار و چالش برانگیز باشد.
در پایان باید یادآور شد اتیسم، اختلال پیچیده ای است و هنوز علت های دقیق و روشنی برای آن مشخص نشده است؛ بنابراین اظهار نظر قطعی در مورد شیوه های برخورد با افراد مبتلا، زندگی تحصیلی، شغلی و زناشویی آنها و حتی درمان شان غیرممکن است.

پیشنهادهایی برای مدیریت مشکلات ازدواج افراد مبتلا به اختلال اتیسم
معمولا اذعان می شود که زندگی با یک فرد مبتلا به اتیسم مشکل است افرادی که از بیرون اتیسم را نگاه می کنند نمی توانند اتیسم را برای خانواده هایشان توضیح دهند.
در این جا به توصیه هایی اشاره می کنیم که به بهبود ارتباطات زناشویی منجر می شود همچنین از این راهکار ها می توان در محیط های آموزشی نیز استفاده کرد.
- برای اینکه به شریک زندگی تان بگویید در شرایط خاص انتظار دارید چگونه رفتار کند از سرنخ هایی استفاده کنید .
-از طریق داستان های اجتماعی مفاهیم مختلف را برای همسرتان توضیح دهید.
- با شریک زندگی خود به صورت واضح و ساده صحبت کنید حتی اگر احساس کنید گویی با یک کودک دارید صحبت می کنید و همچنین بحث آرام و منطقی با همسرتان داشته باشید.
-به آنها فضا دهید. به آنها راه کارهای مقابله ای برای کنار آمدن با شرایط استرس آمیز را آموزش دهید برای مثال: اگر احساس عصبانیت کردی به یک اتاق ساکت برو.
-علامت های واضحی برای اینکه به او بفهمانید برای رابطه جنسی آماده هستید بدهید.
باید بفهمید که همسرتان چه نوع از یادگیری است دیداری است یا شنیداری. مثلا اگر او دیداری است و دستور العمل های مختلف را روی کاغذ نقاشی کنید و به در یخچال بچسبانید گاهی اوقات لازم است دستور العمل ها را بنویسید تا همسرتان آنها را بخواند و رعایت کند.
مهارت حل مساله برای زوجین
در مورد مشکلاتی که با همسرتان دارید صحبت کنید و احساسات خود را در این رابطه توضیح دهید. تهیه یک جدول زمانی برای فعالیت های خاص مانند وعده های غذایی می تواند به شریک ASD شما کمک کند تا بداند چه اتفاقی خواهد افتاد.
یک دفتر تقویم برای همسرتان درست کنید و در آن دفتر، تاریخ تولدتان، کارهایی که او باید انجام دهد و جشن هایی که دوست دارید در کنار همسرتان بگذرانید را ثبت کنید این کار باعث می شود همسرتان برای این روز ها آماده باشد و هدیه ای را آماده کند.
در زیر می توانید مقالاتی را که توسط بزرگسالان متاهل مبتلا به اتیسم نوشته شده است پیدا کنید تا تصویری واضح تر از نحوه عملکرد این کار بدست آورید:
به نظر می رسد برای ازدواج افراد مبتلا به اتیسم نمی توان قانون کلی تصور نمود. اختلال اتیسم در سه سطح قرار دارد لذا شرایط فردی و خانوادگی افراد دارای اتیسم را نیز باید در نظر گرفت. در صورت تصمیم گیری برای ازدواج این افراد باید از حمایت کافی برخوردار شوند. و همچنین باید قبل از ازدواج از آموزش های مناسب بهره مند شوند. زوجین باید تحت نظر زوج درمانگر باشند تا در صورت بروز مشکلات مسیر درست را پیدا نمایند. همچنین لازم است فردی که با یک شخص اتیسم ازدواج می کند اطلاعات کامل در مورد اختلال اتیسم داشته باشد تا بتواند به خوبی با فرد مبتلا تعامل داشته باشد. در آخر باید به این نکته اشاره کرد در صورت تصمیم گیری برای ازدواج یک فرد مبتلا به اتیسم حتما باید با یک متخصص اتیسم و زوج درمانگر مشاوره صورت بگیرد.
منابع
www.spectrumnews.org/news/jobs-relationships-elude-adults-autism
www.theneurotypical.com/conderations-of-suggestions.html
https://www.bartarinha.ir/
https://autisticandunapologetic.com

1399
فروردین
27
چهارشنبه 27 فروردين 1399
2020
April
15

افزودن دیدگاه جدید

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • نشانی صفحه‌ها وب و پست الکترونیک بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
سوال امنیتی
سوال زیر برای جلوگیری ارسال اسپم می باشد، لطفا به آن پاسخ دهید. با تشکر
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.