آیا یک فرد مبتلا به اتیسم می تواند روابط عاشقانه برقرار کند

حمیدرضا عرب
آیا افراد مبتلا به اوتیسم می توانند عاشق شوند؟
بله افراد اوتیستیک عاشق می شوند و تعدادی از آنها روابط طولانی مدت دارند ویا تصمیم به ازدواج می گیرند. با این حال، این سوالی است که زیاد پرسیده می‌شود .
این نگرانی که افراد مبتلا به اوتیسم ، دوست داشتن کسی یا حفظ یک رابطه طولانی مدت برایشان مشکل است معمولاً به دلایل زیر است:
- مسائل همدلی
- مشکل در تعامل اجتماعی
- روتین ها و تفکر سفت و سخت
مسائل ارتباطی
در حالی که این مسائل ممکن است در مورد همه طیف اوتیسم صدق کند، این بحث خاص برای کسانی است که دارای اوتیسم سطح یک یا عملکرد بالا هستند
مسائل همدلی
یکی از سوء تفاهم ها در مورد افراد اوتیستیک این است که آنها فاقد همدلی هستند در واقع، افراد مبتلا به اوتیسم تنها در یکی از انواع همدلی دچار مشکل هستند :
همدلی شناختی : شامل تلاش برای تعیین احساس فرد، بر اساس زبان بدن و سایر ابزارهای بیانی او، و تلاش برای یافتن آنچه در موقعیتی مشابه احساس خواهند کرد.
در مقابل، همدلی عاطفی یک نوع ارتباط و واکنش عاطفی است. تصور کنید با کسی هستید که دوستش دارید که به شدت ناراحت است و گریه می کند ، یا ممکن است عمیقاً تحت تأثیر وضعیت اسفناک یک حیوان باشید و احساس کنید که ناراحتی آنها را احساس می کنید.
تعاملات اجتماعی
افراد مبتلا به اوتیسم اغلب در تعاملات اجتماعی با مشکل مواجه هستند. مهم نیست که چه طیفی از اوتیسم باشند ، احتمالاً همه آنها در درک سرنخ های ارتباطی مشکل دارند و درک مکالمه نیز برایشان سخت است. آنها همچنین ممکن است در موقعیت های اجتماعی طولانی دچار مشکلت بسیاری شوند ، همه اینها می تواند منجر به مشکل در قرار ملاقات و ایجاد روابط طولانی مدت با دیگران شود.
تفکر سفت و سخت
زمانی که فرد مبتلا به اوتیسم کسی را پیدا می‌کند که می‌خواهد با او باشد، ممکن است برای او سخت باشد که در یک رابطه قرار بگیرد – و شریک زندگی‌اش ممکن است برای برآوردن برخی از نیازهای او مشکل داشته باشد. افراد مبتلا به اوتیسم اغلب وابستگی شدیدی به روش‌های خاص انجام دادن و فکر کردن کارها دارند و پذیرش تغییر برایشان دشوار است، روابط نزدیک نیازمند مصالحه در جریان ارتباط است - که در صورت ابتلا به اوتیسم کار برای هر دو طرف سخت می شود .
ارتباط
افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً در برقراری ارتباط دچار مشکل می شوند که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط نزدیک شود. آنها ممکن است در ابرازعلاقه اولیه به کسی، بیان نیازهای خود در یک رابطه، یا ابراز عشق خود به شخص دیگری دچار مشکل باشند .
من در گذشته با افرادی در ارتباط بودم که واقعاً فکر می کردند چندان علاقه ای به آنها ندارم. من را "سرد" خطاب کردند و من را متهم کردند که "ملکه یخی" هستم. احساس می‌کردم آتشفشانی در درونم وجود دارد، اما نمی‌دانستم چگونه از آن خارج شوم. شریک فعلی من نیز در این طیف است و او مسائل ارتباطی من را درک می کند.
من آنقدر مردم را دوست دارم که فکر اینکه به آنها بفهمانم مجذوب آنها هستم مرا بیمار می کند. حتی زمانی که مردم نشان می دهند که از من خوششان می‌آید، پاسخ متقابل برایم سخت است.
هرچند دوست دارم در یک رابطه صمیمی باشم، اما آن را برای خودم خیلی سخت می دانم. من همیشه چیزهای زیادی را از جانب یک شخص تحمل می کنم که از آنها راضی نیستم تا زمانی که یک روز با آن شخص قطع ارتباط کنم ، روابط برای من خیلی استرس زا هستند.
پیدا کردن فرد مناسب جهت ارتباط برقرار کردن برای اکثر مردم سخت است. هنگامی که اوتیسم به این ترکیب اضافه می شود، حتی سخت ترهم می شود. اما بسیاری از مسائل ارتباطی که افراد طیف اتیسم با آن روبرو هستند را می توان با بهبود ارتباطات و درک هر دو طرف مدیریت کرد. آموزش دادن به شریک زندگی در مورد اوتیسم می تواند درک بهتری از نیازها را تقویت کند. شما به نوبه خود می توانید راه هایی برای برقراری ارتباط بیاموزید که احساس امنیت و مدیریت بیشتری داشته باشند. همیشه آسان نیست. اما برای آن دسته از افراد اوتیستیک که می‌خواهند در یک رابطه عاشقانه باشند باید قطعاً توانایی دوست داشتن و دوست داشته شدن را داشته باشند .