تاثیر ورزش بر کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم
نفیسه خدادادی
مهارت هـاي حرکتـی کـودك مبتلا به اتیسـم در ایـن برهـه زمانی زیربناي آگاهی ها و یادگیري بعدي کـودك را فــراهم مــی آورد. ورزش میتواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان مبتلا را افزایش دهد و کسب مهارت، موفقیت، اعتماد بهنفس و روابط اجتماعی آن ها را نیز بالا ببرد. تحقیقات نشان میدهد تمرین فیزیکی باعث بهبود مهارتهای اجتماعی، ارتباطی و حرکتی، کاهش رفتارهای کلیشهای کودکان اتیسم و رفتارهای خودتحریکی آن ها میشود. محققان آمریکایی با طراحی برنامه ای چهار ماهه ورزشی شامل دویدن و راه رفتن تلاش کردند میزان اجتماعی شدن، ارتباط برقرار کردن و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به اتیسم را بهبود بخشند. نتایج این مطالعه حاکی از مفید بودن ورزش در بهبود ارتباطات اجتماعی و کیفیت زندگی مبتلایان به اتیسم است.
تمرینات هوازي از تحریکات حسی کنترل شده بـه صورت فعالیتهـای خودفرمـان و معنـی دار است کـه بـر نقش نیازهاي بیولوژیک جهت انگیـزش رفتـار تاکیـد اساسی دارد. بر اساس پژوهشهای محققان پرداختن به ورزشهای هوازی و منظم در بهبود شرایط زندگی این افراد تاثیر مثبت فراوانی داشته و میتواند باعث تمرکز بیشتر و بروز رفتارهای اجتماعی کامل تری در مبتلایان به این اختلال شود. تحقیقات نشان دهنده ی اثربخشی تمرینات هـوازي بر مهارت هاي حرکتی درشت و ظریف در کودکان مبتلا به اتیسم است.
ورزش هایی مانند ژیمیناستیک و ایروبیک سبب کاهش رفتارهای منفی و خودانگیخته شایع در مبتلایان به اتیسم می شود.
چه ورزشی در چه سنی مناسب است؟
کودکان زیر 8 سال باید در بازی کشف و یادگیری مهارتها از طریق پرتاب کردن، ضربه زدن به توپ، بالا و پایین پریدن، دویدن و شنا کردن در حد اعتدال شرکت و کاملا آزادانه رفتار کنند و این مهارتها را به شادیبخشترین روش بیاموزند.
کودکان در سنین 8تا10سال با توجه به میزان رشد خود میتوانند در مسابقات سازمانیافته مانند مسابقات داخلی مدارس شرکت کنند ولی برای کنار آمدن با ناامیدی و شکست هم به کمک نیاز دارند.
کودکان 10تا12 سال هم میتوانند از رقابت ورزشی لذت ببرند و هم به آموختن مهارتهای تازه بپردازند. ورزش برای نوجوانان تخصصیتر میشود ولی در این دوران هم رشد آن ها هنوز کامل نشده بنابراین بهتر است ورزشهای تخصصی سنگین مثل کشتی و وزنهبرداری انجام ندهند.
ورزش های مناسب کودک مبتلا به طیف اتیسم
فعالیت هایی جهت تقویت برنامه ریـزي حرکات: دمیدن در توپ پینگ پنـگ، تقلیـد نحـوه راه رفتن حیوانات، پـرش جفـت پـا، غلتانـدن تـوپ روي دیوار، شوت زدن به عقب و جلو، بالا رفتن از نردبـان و حرکت در یک مسیر مشخص.
فعالیـت هـایی جهـت همـاهنگی حرکتـی دوطرفه: دوچرخـه سـواري، طنـاب بـازي و لـی لـی کردن با برنامه شناسایی جهات مختلف.
هماهنگی چشم و دست و پا: گرفتن تـوپ با دست راست و دست چپ ، پریدن از روی موانع ، بازی بولینگ.
فعالیت هاي دهلیزي: طناب بازي، گرگم به هوا، استفاده از وسایلی همچون صندلی گهواره اي و سرسره و تاب.
کاهش رفتارهای کلیشه ای: حلقه بازو یکی از تمرین هایی است که به کاهش بروز رفتارهای تکراری مثل دست زدن و.. کمک می کند و انعطاف پذیری بدن فرد را بالا می برد. در این تمرین باید پاها را به عرض شانه باز کرد و دست ها را کنار هم قرار داد. سپس بازوها را در طرفین به عرض شانه بالا آورد و در همین زمان با بازوها شروع به ساختن دایره کرد. به تدریج می توان ابعاد این دایره را افزایش داد.
بهبود ارتباط با محیط اطراف: کودکان اتیسم به سختی با محیط اطرافشان ارتباط برقرار می کنند به همین دلیل تمرینات آیینه ای به بهبود این تعامل کمک می نماید. برای انجام این تمرین درمانگر روبروی بیمار می ایستد طوری که انگار خودش را در آیینه می بیند. سپس حرکات او را تقلید می کند. به عنوان مثال اگر او بازوی راستش را بلند کرد؛ درمانگر بازوی چپش را بلند می کند این تمرین را برای یک الی دو دقیقه می توان تکرار کرد. برای ایجاد اثر بخشی بهتر خوب است که دست بیمار در بعضی مواقع لمس شود.
افزایش آگاهی بدن: کارهای پرشی و حرکتی یکی از تمرین های عالی برای استقامت قلبی، عروقی، تقویت پاها و افزایش آگاهی بدن هستند. همین طور پرش ستاره ای را در هر مکانی می توان انجام داد. کافی است فرد در حالت چمباتمه قرار بگیرد (زانوها خم، پاها صاف و کف آن روی زمین، بازوها سمت قفسه سینه باشند). سپس از حالت چمباتمه بازوها و پاها را به حالت X در بیاورد. مجدد بازوها و پاها را به حالت اولیه باز گرداند. این تمرین را حداکثر 20 بار می توان تکرار کرد.
اسب سواری: اسب سواری گران است با این وجود، یک ورزش فوق العاده برای بچه های مبتلا به اتیسم است. در واقع، بسیاری از بچه های اتیسم به عنوان یک فعالیت درمانی سوار اسب می شوند (به این ترتیب آن را "هپروتراپی" نامیده اند). برای بچه های مبتلا به اتیسم ارتباط برقرار کردن با حیوانات نسبت به افراد آسان تر می باشد و کمک زیادی به افزایش ارتباط اجتماعی آن ها می کند و بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم در سوارکاری پیشرفت می کنند.
پیاده روی : پیاده روی، که می تواند فعالیت فردی یا گروهی باشد، راهی آسان است و لذت بردن از طبیعت بدون فشار ارتباطات شدید اجتماعی است. ماهیگیری یکی دیگر از ورزش هایی است که ممکن است یک فرد مبتلا به اتیسم که از دنیای طبیعی برخوردار باشد، به آن علاقه مند باشد.
دوچرخه سواری: دوچرخه سواری می تواند برای بچه های مبتلا به اتیسم دشوار باشد، زیرا تعادل به طور طبیعی ممکن نیست. با این حال، هنگامی که به مهارت های پایه تسلط پیدا می کنند، دوچرخه سواری می تواند راهی عالی برای لذت بردن در خارج از منزل باشد. همانند بسیاری از ورزش هایی که در بالا توضیح داده شد، دوچرخه سواری به تنهایی یا در یک گروه برای سرگرمی و رقابت لذت بخش می باشد.
هنرهای رزمی: برای بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم، هنرهای رزمی راهی عالی برای ساخت مهارت های فیزیکی و اعتماد به نفس هستند.
منابع
Karekar Sorki Q. Effectiveness of fine motor skills, learning basic mathematical concepts of mathematics to children with learning disabilities third Meibod city. Journal of Islamic Azad University Garmsar leadership and management. 2010;3(1);105-26
Lang, R. Koegel, IK. Ashbaugh, K. Regester, A. Ence, W. Smith, W. (2010). "Physical exercise and individuals with autism spectrum disorders: a systematic review". Research in Austin spectrum disorders. 1 (3):PP: 1202-1215.
Ghanaei-Chamanabad A. Effect of rhythmic movement training exercise on memory function of the number of students with specific learning disorders. Ferdowsi University of Psychology and Education. 2006;7(4):150-65.
Naimi M, Pyshyarh A. (1391). Regularphysical exercise reduces symptoms of autismspectrum disorder. Seventeenth Congress ofOccupational Therapy. (In Persian).
Tyrstany M (In the words of Sayyed MehdiAghapoor) (1383). The effect of the exercise .Jolly sports magazine, Issue 1. (In Persian).
1400
مهر
17
شنبه 17 مهر 1400
2021
October
9
Add new comment